เนื้อเพลงไทย

ความรักที่พัง ดื่มกี่ลังก็ยังไม่หาย อยู่ไปก็เหมือนตาย ในตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรง ความรักของเธอ คงเป็นเพียงแค่การแสดง สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ ฉันคงทำได้เพียง *เก็บรักที่พังจากเธอ ใส่แก้วที่ชงเอาไว้ ดื่มลงไปพร้อมน้ำตา ในวันที่เธอจากไป ใส่น้ำแข็งแทนคำร่ำลา ใส่โซดาแทนความเสียใจ ดื่มชโลมให้หัวใจ ต่อให้เมาเท่าไรเธอก็ไม่มีวันกลับมา ร่างกายที่พัง มันก็ยังไม่เท่ากับใจ ดีกรีทำร้ายร่างกาย แต่เธอมาทำร้ายกัน เพราะว่าหัวใจไม่อาจฟื้นได้เพียงข้ามวัน อยากลืมคนไม่รักกัน แต่ฉันก็ทำได้เพียง (ซ้ำ * ) (ซ้ำ*) ดื่มชโลมให้หัวใจ ต่อให้เมาเท่าไรเธอก็ไม่มีวัน.... กลับมา

เธอ เธอช่างแสนวิเศษ เธอยังคงงดงามไม่เปลี่ยน ดั่งวันแรกเจอ ใจที่เคยมีให้เธอ เป็นอย่างนั้นเสมอเรื่อยไป แต่คงต้องลาเธอตอนนี้ ลาเธอได้สักที ลาก่อนให้เธอโชคดี ฉันยังจำได้อยู่เลยที่เคยผ่านมาด้วยกัน และตอนนี้ ลาคงไม่ได้เจอไม่ลืมในความหวังดี โบกมือให้กันอีกที ลาก่อนในทุกทุกอย่าง ทุกวันที่ดี แต่เธอยังแสนวิเศษ เธอยังคงงดงามไม่เปลี่ยน ดั่งวันแรกเจอ ใจที่เคยมีให้เธอ เป็นอย่างนั้นเสมอเรื่อยไป แต่คงต้องลาเธอตอนนี้ ลาเธอได้สักที ลาก่อนให้เธอโชคดี ฉันยังจำได้อยู่เลยที่เคยผ่านมาด้วยกัน และตอนนี้ ลาคงไม่ได้เจอ ไม่ลืมในความหวังดี โบกมือให้กันอีกที ลาก่อนในทุกทุกอย่าง และตอนนี้ ลาเธอได้สักที ลาก่อนให้เธอโชคดี ฉันยังจำได้อยู่เลยที่เคยผ่านมาด้วยกัน และตอนนี้ ลาคงไม่ได้เจอ ไม่ลืมในความหวังดี โบกมือให้กันอีกที ลาก่อนในทุกทุกอย่าง ทุกวันที่ดี <iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/TRrVrSznG7Y" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-

  ดูแววตาก็รู้เธอมีอะไร แต่ฉันคงไม่อ่านใจเธอได้เหมือนเดิม เป็นแววตาที่ฉันเคยสัมผัส แต่ฉันคงไม่อาจทำให้มันเป็นเหมือนเดิม เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย ต่างคนต่างเสียใจเมื่อเราต้องไกลกัน จากวันนั้น วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม ได้แต่นึกถึงอดีตที่ฉันเคยมีเธออยู่ แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีตและเสียน้ำตาให้กับมัน เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผันฉันต้องเข้าใจ ว่าฉันคงไม่กลับไปเป็นดั่งเหมือนเดิม มันทำให้เราเรียนรู้ในการเริ่มใหม่ และการที่ต้องเสียใจที่ต้องลืมเธอ เราทั้งสองจากกันเมื่อวันที่ต้องลา เมื่อชีวิตเดินมาถึงปลายทางสุดท้าย ต่างคนต่างเสียใจเมื่อเราต้องไกลกัน จากวันนั้น วันนี้ฉันยังไม่อาจลืม ได้แต่นึกถึงอดีตที่ฉันเคยมีเธออยู่ แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีตและเสียน้ำตาให้กับมัน เพราะฉันไม่เคยจะลืมมันได้เลย ได้แต่นึกถึงอดีตที่ฉันเคยมีเธออยู่ แต่ก็รู้ ได้แต่นึกถึงอดีตที่ฉันเคยมีเธออยู่ แต่ก็รู้เธอคงไม่ย้อนมา มีแค่ฉันที่นึกถึงอดีตและเสียน้ำตาให้กับมัน เพราะฉันไม่เคยจะลืมเธอได้เลย

  ความจริงที่เธอต้องฟัง ความจริงที่เธอแกล้งลืมมัน ถึงฉันยังใจสั่น ๆ แต่คงต้องพูดมันไป เธอมีอีกคนที่ดี เธอมีอีกคนที่จริงจัง ถึงแม้ไม่อยากรับฟัง จงฟังและควรทำใจ ว่าฉันไม่อาจมีใจให้เธอ เป็นแค่คนอื่นคนไกลของเธอ แค่ผ่านมาเจอ จากนี้เธอควรกลับไป บอกจริง ๆ ว่าฉันไม่อยากทำตัวไม่ดี และฉันไม่อยากเป็นคนไม่ดี ทุกอย่างลวงตา อย่าคิดไปเกินกว่านี้ อย่าทำอีกเลย อารมณ์ที่เราเผลอใจ มันเป็นอะไรแค่ข้ามคืน ฉันแค่เป็นคนอื่น ๆ ที่เธอว่าน่าพอใจ บางทีถ้าเธอหันไป ทำดีกับเขาให้เพียงพอ รักแท้ที่เธอเฝ้ารอ มันคงไม่ใช่คนไกล แต่ฉันไม่อาจมีใจให้เธอ เป็นแค่คนอื่นคนไกลของเธอ แค่ผ่านมาเจอ จากนี้เธอควรกลับไป บอกจริง ๆ ว่าฉันไม่อยากทำตัวไม่ดี และฉันไม่อยากเป็นคนไม่ดี ทุกอย่างลวงตา อย่าคิดไปเกินกว่านี้ อย่าทำอีกเลย ชีวิตดำเนินต่อไป เธอรู้ต้องทำเช่นไร ส่วนฉันก็คงต้องอยู่แบบเดิมอย่างนี้ เข้าใจใช่ไหม บอกจริง ๆ ว่าฉันไม่อยากทำตัวไม่ดี และฉันไม่อยากเป็นคนไม่ดี ทุกอย่างลวงตา อย่าคิดไปเกินกว่านี้ อย่าทำอีกเลย

แต่ก่อนทุกครั้งทุกทีที่ฉันได้ยินเรื่องราวแห่งความรัก ซึ่งสมควรมีสองคน แต่กลับมีมากกว่าสองคน ฉันนั้นไม่เคยเข้าใจ จนมาถึงวันที่ฉันได้พบได้เจอกับเธอ เธอคนนี้ คนที่ทำใจเต้นถี่ทั้งที่ฉันก็รู้ดี ว่าฉันไม่ควรปล่อยใจ ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรข้ามไป แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เพราะว่าฉันมีคนคนนั้นที่ยังผูกพันและยืนอยู่ตรงนี้ แต่ลึกลงไปในใจกลับมีแต่เขา แต่เขาอีกคนอยู่ทุกวัน ยิ่งปล่อยให้วันเวลาพ้นผ่าน หัวใจก็ยิ่งทรมาน ที่ฉันต้องเป็นคนแบบนั้น จริงๆ หัวใจไม่เคยต้องการ ให้รักต้องกลายเป็นแบบนี้ คนข้างๆ ที่แสนดี แต่ทั้งหัวใจที่ฉันมี กลับมอบให้เขาหมดใจ ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรข้ามไป แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร เพราะว่าฉันมีคนคนนั้นที่ยังผูกพันและยืนอยู่ตรงนี้ แต่ลึกลงไปในใจกลับมีแต่เขา แต่เขาอีกคนอยู่ทุกวัน ยิ่งปล่อยให้วันเวลาพ้นผ่าน หัวใจก็ยิ่งทรมาน ที่ฉันต้องเป็นคนแบบนั้น เพราะว่าฉันมีคนคนนั้นที่ยังผูกพันและยืนอยู่ตรงนี้ แต่ลึกลงไปในใจกลับมีแต่เขา แต่เขาอีกคนอยู่ทุกวัน ยิ่งปล่อยให้วันเวลาพ้นผ่าน หัวใจก็ยิ่งทรมาน ที่ฉันต้องเป็นคนแบบนั้น เพราะว่าฉันมีคนคนนั้นที่ยังผูกพันและยืนอยู่ตรงนี้ แต่ลึกลงไปในใจกลั

  ชื่นชีวันเมื่อฉันและเธอชิดใกล้ แต่ไฉนเธอห่างฉันไปทุกที ช่างไม่มีน้ำใจใยดี ต่อไมตรี สัมพันธ์ เริ่มแต่วันที่เราคบกัน คล้ายเพื่อน แต่ดูเหมือนมีสิ่งเร้าใจไหวหวั่น ปล่อยให้รุมสุมทรวงนานวัน เปลี่ยนเป็นฉันรักเธอ ไม่เคยเผยความ ในใจ หากวันใด เผยใจกลัวเก้อ เฝ้าคอยแต่หลงละเมอ ยามเมื่อเธอห่างไป อยากให้เธอได้มองเห็นใจ ฉันหน่อย แต่เพียงน้อย คือหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ จะคู่ควรเสมอเธอเพียงใด สุดแต่ใจ ของเธอ ไม่เคยเผยความ ในใจ หากวันใด เผยใจกลัวเก้อ เฝ้าคอยแต่หลงละเมอ ยามเมื่อเธอ ห่างไป อยากให้เธอได้มองเห็นใจ ฉันหน่อย แต่เพียงน้อย คือหนึ่งมิตรเคยชิดใกล้ จะคู่ควรเสมอเธอเพียงใด สุดแต่ใจ ของเธอ

เนื้อร้อง : ปาล์มมี่ , โป โปษยะนุกูล ทำนอง : ปาล์มมี่ เรียบเรียง : ปาล์มมี่ , พูนศักดิ์ จตุระบุล , ปณิธาน ตติยารัตน์ เพลง : #ขวัญเอยขวัญมา ค่ำคืนมืดมนลงครั้งใด ทำฉันหัวใจไหวหวั่น คำสัญญาที่ให้กัน นั้นไม่จางหายไป เก็บคืนวันที่เคยอ้อนออด คงไว้ในอ้อมกอด แม้ว่าเราต้องห่างกันแสนไกล สูดลมหายใจ กล่อมหัวใจ ปลอบขวัญให้คืนกลับมา ใครหนอใคร จำพรากพา ขวัญไปอยู่ที่ใด อยากมีกันเหมือนดังวันก่อน คำรักชวนใจอ่อน เพ้อรำพันครวญคร่ำ เรียกหาเธอ ขวัญเจ้าเอยขวัญมาใยหนอล่องลอยหลุดไป อยู่ที่ไหนช่วยบอกได้ไหมใจ ใยถึงไม่คืนกลับมา ฝากไว้ให้เธอนานแล้วไม่เจอ วอนช่วยพากลับมา ยังคงหายใจ มีหัวใจ แต่เหมือนทำไมว่างเปล่า สุดแสนไกลปลายแสงดาว หวังว่าเธอได้ยิน อุ่นไอความรักในวันเก่า ยังย้อนเป็นดังเงา เฝ้ารอวันเธอกลับมาสักที เฝ้ารอเธอจนหัวใจแทบขาด ลมเพลมพัดพาเราพราก ยังรออยู่ตรงนี้ไม่ห่าง....

ความทรงจำ ย้อนคืนวันเหล่านั้นให้หวนมา นึกถึงวันที่ร่ำลา จากกันแสนไกล แม้เพียงนาที ฉันไม่เคยลืมเธอ จากหัวใจ แม้ว่ามันจะนาน แม้ว่ากาลเวลาจะบอกให้พอ ถ้าวันนั้นฉันกอดเธอไว้ ไม่ทำร้ายใจอย่างที่ผ่านมา ฉันคงยังมีเธอกอดไว้ ไม่ต้องเสียใจอย่างนี้ คำอำลา เสียงที่พาให้ฉันอยากย้อนไป รักให้ดีกว่านี้ ไม่ให้เธอต้องมี แม้เศษน้ำตา ถ้าวันนั้นฉันกอดเธอไว้ ไม่ทำร้ายใจอย่างที่ผ่านมา ฉันคงยังมีเธอกอดไว้ ไม่ต้องเสียใจอย่างนี้ บนทางเดินที่ว่างเปล่า แค่เพียงเราคนเดียวที่ยังเดินอยู่ มองลงไปมีแค่เงา แค่เพียงเงาเราเองที่ยังคงอยู่ แม้ท้องฟ้าจะมืดดำ แค่เพียงความทรงจำที่ยังชัดอยู่ ไม่มีวันจะย้อนไป ไม่มีทาง ถ้าวันนั้นฉันกอดเธอไว้ ไม่ทำร้ายใจอย่างที่ผ่านมา ฉันคงยังมีเธอกอดไว้ ไม่ต้องเสียใจอย่างนี้

วันและคืนที่สร้างกันมา ไม่มีค่ากับเธอใช่ไหม ไม่พูดจาสักคำแล้วเธอก็ไป ยิ่งคิดแล้วมันใจหาย อยากให้กลับมาใช้เวลา พูดคำลาสักคำได้ไหม แล้วจะปล่อยให้เธอทิ้งกันง่ายดาย จบวันและคืนที่ผ่านมา หากมันอาจยืดเวลา ก่อนเธอจะทิ้งกันไป หมื่นคำลา ก็จะฟัง หากมันช่วยรั้งเธออยู่ สักแค่นาที จะเจ็บช้ำ สักเท่าไร ต้องทนต้องฝืนเท่าไร จะแลกเวลาครั้งสุดท้าย วันและคืนที่สร้างกันมา ไม่มีค่ากับเธอใช่ไหม ไม่พูดจาสักคำแล้วเธอก็ไป ยิ่งคิดแล้วมันใจหาย อยากให้กลับมาใช้เวลา พูดคำลาสักคำได้ไหม แล้วจะปล่อยให้เธอทิ้งกันง่ายดาย จบวันและคืนที่ผ่านมา หากมันอาจยืดเวลา ก่อนเธอจะทิ้งกันไป หมื่นคำลา (10 Thousand words you say goodbye) ก็จะฟัง (I will listen until I die) หากมันช่วยรั้งเธออยู่สักแค่นาที จะเจ็บช้ำ (10 Thousand words you say goodbye) สักเท่าไร (I will listen until I die) ต้องทนต้องฝืนเท่าไร จะแลกเวลาครั้งสุดท้าย จะฟังเสียงที่เธอเอ่ยลา ขอมองสายตาคู่นั้นเป็นครั้งสุดท้าย ถึงรู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ ไม่มีอะไรจะเปลี่ยนใจเธอได้แล้ว ขอแค่เสี้ยวนาทีมีเธอได้ไหม หมื่นคำลา (10 Thou